Ο Δημήτρης Λιαντίνης (23 Ιουλίου 1942 - 1998) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος και συγγραφέας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 1998, οπότε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη. Τελικά η σορός του βρέθηκε το 2005 σε μία σπηλιά κοντά στην κορυφή του Ταϋγέτου.
Παρακολουθήστε ολόκληρη την ομιλία του σε μαθητές του στο Ηρώδειο τον Μάιο του 1995 και στην συνέχεια τις απαντήσεις και τα σχόλιά του σε ερωτήσεις των φοιτητών του
Ολόκληρη η ομιλία του Δημήτρη Λιαντίνη στο Ηρώδειο (1995)
Από το τελευταίο του βιβλίο "Γκέμα"
Όλοι αόμματοι, όλοι κουφάλαλοι, όλοι παράφρονες στις πάνδημες βασιλείες που πέρασαν. Ο άλλος Όμηρος που ζει είναι πάλι τυφλός. Δε δέχεται να βλέπει γύρω του με την τυφλομάρα που βλέπουν οι άλλοι και τη φωνάζουνε όραση. Ο άλλος Μπετόβεν που ξαναγράφει την Eroica είναι πάλι κουφός. Δε δέχεται να ακούει την άκοσμη βοή που ακούνε όλοι οι άλλοι και τη φωνάζουνε ακοή. Του άλλου Νίτσε η τρέλα δεν είναι τρέλα. Είναι η ακύρωση της παράλογης λογικής, η απόρριψη της ανόητης νόησης όλων των άλλων που τη φωνάζουν αλήθεια και φρόνηση. Και τους την έδωκες χαλινάρι στο χέρι, γεροδιάβολε! Να ηνιοχήσουν την ιστορία. Την ιδική τους τελικά, ή τη δική σου;
Όλα να σου συγχωρεθούν, φτωχό-διάβολε! Εξόν από ένα. Αυτό που δίκαια σε κρίνει νά ‘χεις για σπίτι την Κόλαση. Ότι μαζί με τους πολλούς, μαζί με τις μάζες που γίνανε άνθρωποι με χέρια και νου και φωνή αλλά στην ουσία ποτέ δεν ξεκόρμισαν από το ζώο, αφάνισες στα βαθιά απολιθώματα και τους λίγους, που σαν έγιναν άνθρωποι αγωνίστηκαν πολύ για να μείνουνε τέτοιοι.
Εκείνους που πέθαναν αψεγάδιαστοι στο διάλογο τους με τη φύση, και στη φιλία τους με τους ανθρώπους.
http://www.liantinis.org
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου